Inmiddels zijn we weer een week verder. De tijd vliegt als je tussen de beren en bergen verblijft. Via Hungry Horse (!) en Glacier Park naar Yellowstone gereden. Een bizon-der park! Een park vol superlativen. Enorme (gele) canyon, rivieren en hoogvlakten. Je struikelt bijna over de bizons, beren en wapitiherten. En dan de ’thermal features’… Een wereld van borrelende bronnen, kokende poelen, rokende gaten en spuitende geisers. Dit alles omlijst door een ongelooflijk, door bacterie en schimmel veroorzaakt kleurenpalet van geel, bruin, rood, blauw en groen. Verbrandde bomen in kalkwitte bodem doen het ook goed op foto’s en video.

Geyser country is echt een verhaal apart. Stel je de Oisterwijkse vennen voor, tien keer zo groot, tien keer zo weinig bomen, de helft verbrand, en de grond kokend, borrelend en elk meertje een andere kleur. Vervolgens ga je staan wachten bij een gat in de grond, waar ineens een straal van kokend water, varierend van 3 tot 40 meter, uit spuit. Bizar.

In Grand Teton (dit park ligt tegen Yellowstone aan) hebben we 3 elanden gezien, waarvan eentje te dichtbij. Ze stond in een meertje te grazen en kwam langzaam steeds dichterbij. Een ander hoogtepunt was 8 beren in 30 minuten en 3 kilometer. Een kleine zwarte babybeer klom vlak bij onze auto uit een boom.

Helaas zitten we inmiddels in een bibliotheek in Spokane, waar we geen externe harddisk met foto’s kunnen aansluiten. Die houden jullie nog tegoed. (Echt waar, in grote aantallen.) We zijn nu op weg naar North Cascades, Olympic park en we eindigen bij Mount Helens en Mount Rainier. Het weer is nog steeds geweldig, alhoewel de vooruitzichten minder zijn. We zijn allebei heel erg verbrand in Yellowstone. Op de dag dat we er wegreden kwam er een stormfront aan. Die hebben we dus keurig vermeden. (Meteen na die dag dat we verbrand zijn volgde sneeuw!)