Inmiddels zitten we in Prince Albert National Park in Saskatchewan -zeer exotische naam – maar eerst nog even onze avonturen in Riding Mountain National Park in Manitoba.

Het dorpje Wasagaming, dat in het park ligt, was uitgestorven. We sliepen in het ‘buffalo resort’, en waren de enige gasten. Weinig andere toeristen, maar des te meer wildlife. Onze moose-hunt werde beloond met een prachtige eland-bull (mannetje), die we lange tijd van zeer dichtbij konden zien. Geweldig beest met enorm gewei! Onze dag kon niet meer stuk. Verder zagen we veel herten, een coyote, een stinkdier (!) en zelfs een kleine slang. Dit alles onder een zeer aangenaam zonnetje, in een uitgestrekte wildernis met mooie wandelpaden. Als toetje nog een eland gezien.

De dag erna begon ook erg goed, met een kudde wilde bisons op de gravelweg. Na verloop van tijd graasde de kudde langzaam om onze auto heen, en waren we volledig opgenomen in de groep. Het heeft iets zeer spannends, want de beesten zijn enorm. Toch is het ook  rustgevend om een uur te kijken naar kauwende oerkoeien en te luisteren naar het zeer diepe gegrom van het uber-mannetje.
Na 300 foto’s en 30 minuten video hebben we afscheid genomen van onze kudde. Er wachtte immers nog een paar natuurparken.

Na een dagje rijden zijn we gisteren in Prince Albert National Park aangekomen en verblijven in het dorpje Waskesiu. (Ook al zo’n exotische naam.) Het is hier wat drukker, maar er is nog steeds genoeg wildlife om te zien. Zoals vanochtend, toen we de bocht om reden en een kudde elk zagen staan. Dit zijn de grote wapitiherten waarvan de mannetjes van die enorme geweien hebben. Het is hier bijna ‘rut-season’, oftewel; de heren worden hitsig, en ze gillen daarbij nogal. I’m the man! Ook veel anderen herten gezien op onze ochtend-rit. We houden nu even siesta, d.w.z. lunch, want de dieren zijn vooral in de vroege ochtend en late middag actief. Straks gaan we weer op pad. Nu op beren- en beverjacht.

Ze hebben hier zowaar een internetcafe/fietsverhuur/fitnessruimte/loungebar/pizzaboer, dus we grepen onze kans. Over een paar dagen vertrekken we richting Edmonton, waar we het Elk Island National Park gaan bezoeken. Later meer.

Ook nu weer geen foto’s, want de wind-doos waar we op internetten heeft geen programmaatje om ze te verschalen. De harddisk met onze foto’s doet het nog enigszins, trouwens.