Inmiddels zitten we in een motel in regenachtig Wanaka. We hadden een paar dagen geen internet, dus het duurde even, maar hier ons tweede deel.
Ons verhaal eindigde een anderhalve week geleden met een dolfijnen-tour, die helaas gecanceld was vanwege te ruige zee… In plaats daarvan hebben we een uurtje bij wat zeeleeuwen rond gehangen en daarna gingen we op weg naar Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland. In Mt Cook National Park heerlijk gewandeld bij de Tasman Glacier. Een enorme gletsjer, met vallei, rotsen en sneeuw! Mount Cook beklimmen is alleen voor bergbeklimmers, maar we hebben hem wel tussen de wolken door kunnen fotograferen.
De volgende stop was Glenorchy, juist, aan een meer, met weer prachtige bergen met sneeuwtoppen. Het was een prachtig wandelgebied. Het had de dag ervoor veel geregend, dus sommige wegen waren veranderd in riviertjes. De wandeling naar Lake Sylvan was daarom ook bijzonder. Het ‘pad’ was veranderd in een stroompje, en op sommige plekken had het meer weg een ven. De route werd een enorme puzzel: hoe kom ik van deze pol met mos, droog, via die boomstronk bij dat heuveltje? Het was zeker de moeite waard, want het was een prachtig sprookjesachtig bos, met overal mos, varens en bomen met gezichten(!) De audio-voorziening was een koor van diverse vogels.
Een prima afsluiting met glutenvrije spare-ribs in ons hotel.
Milford Sound, onze volgende stop, ligt maar 35 kilometer verderop, maar vanwege wat tunnelloze bergen moesten we ruim 300 km omrijden. Geen straf, want het landschap is fantastisch. Ook hebben we hier de Kea ontmoet; een nieuwsgierige papegaai, die in de bergen leeft. Terwijl ik een foto van de mooie vogel wilde maken, sloop zijn ‘handlanger’ achter me langs en was bijna in de auto gesprongen. Ze maken vuilnisbakken en rugzakken open en zijn zeer intelligent. En fotogeniek.
Bij de Milford Sound kwamen we ook de bijzondere Weka tegen voor de serie ‘bijzondere Nieuw-Zeelandse vogels’.
Toen was het eindelijk tijd voor onze boottocht over de Doubtful Sound. John, onze schipper, pikte ons op bij Lake Manapouri. De eerste etappe was het enorme meer oversteken. Daarna gingen we met 4 andere gasten in een klein busje via een grindweg naar de Sound, een fjord met fantastische hoge bergen en eilanden vol begroeiing van mos en bomen.
De crew bestond uit 3, en de gasten dus uit 6 mensen. We hadden een eigen hut, en de crew kookte heerlijk voor ons. Wat een luxe. Ook het weer was geweldig. De dag ervoor en erna niet, maar wij hadden zon en uitzicht.
Tijdens deze tocht hebben we alsnog dolfijnen gezien, en zelfs de blauwe en de fiordland crested pinguïn. Heel bijzonder om pinguïns in het wild te zien. In de middag hebben we nog een kayaktochtje gemaakt en daarna was het tijd om te vissen! Koen heeft twee blue cod’s gevangen, en Anke zelfs 4. Het record van de dag! Die werden keurig schoongemaakt en ’s avonds als onderdeel van het avondeten gepresenteerd. Verser kan niet. Heel bijzonder om je eten zelf te vangen. Ook de vers gevangen crayfish (kreeftachtige) waren erg lekker. Als afsluiting van de dag nog een glaasje in de kajuit met de andere gasten. De boot ging voor anker in een baai, en daar konden we naar de sterrenhemel kijken, en daarna onze hut in om te slapen. De volgende dag voeren we terug naar Manapouri waar we in de middag nog een stukje van de Routeburn track hebben gelopen, door een enorm gematigd regenwoud, vol varens en lianen.
Voor we naar Wanaka reden hebben we nog een omweg gemaakt naar De Catlins, in het uiterste zuiden van het zuidereiland, om ook wat kustervaringen op te doen. Een ruige kust, waar de Grote Oceaan tegen de rotsen beukt, en de bomen krom groeien vanwege de stormachtige wind.
Het deed ons aan Ierland denken, met name omdat er overal schapen stonden. De meeste mensen hier zijn surfende schaapherders. Ook hier bijzonder wildlife gezien, in de vorm van de geeloog pinguïn, wat de meest zeldzame ter wereld is. We hebben er wat geschoten. Met de camera dus.
Op tijd opgestaan om de zonsopgang te bekijken vanuit ons huisje aan het strand. We hadden alleen onderburen: een blauwe pinguïn had een nest onder onze slaapkamer gemaakt. We hebben haar niet gezien, maar ’s nachts wel grappige geluidjes gehoord.
Hier nog wat korte wandelingen gemaakt, onder andere naar de Purakaunui waterval en het Catlins coastal rainforest.
Inmiddels zijn we dus in Wanaka, waar we voor het eerst echt slecht weer hebben. Een prima dag voor weblog en luieren. Morgen via de westkust omhoog. We hebben het nog druk met al die lekkere krenten uit de pap halen. Er is hier zo veel moois, dus het is moeilijk kiezen. Er komen nog wat lekkere stukjes aan.
View Comments (5)
Wow, wat een heerlijk verhaal weer en een schitterende foto's! Ik blijf jullie met plezier volgen. Geniet er nog even van!
Mijn favorieten: het boomgezicht, de fossiele boomstronken en de boomsculptuur, omdat ik van bomen houd en de slaapkamerzonsopgang omdat de kleuren van het scherm spatten. Anke, gefeliciteerd met je visrecord van de dag. En Koen, gefeliciteerd met je scherp geschoten pinguïns en ander gedierte. Dat je er nog maar veel mag neerleggen in jullie welhaast paradijselijke reisverslag.
Ik wens jullie nog veel krenten uit de Nieuw-zeeuwse pap en ik zie uit naar het vervolg!
Zoen, Erik
Wauw. Die foto van die zeeleeuw. en de rest ook. Maar die is betoverend goed.
Heb het nog heppie en mag nog veel mooie foto's
liefs Francy
(o ja, en jullie hebben een feestje 17 november als je zin en tijd hebt in Tilburg:))
Leuk om te lezen na een gesprekje over de skype. Ik mun ochtend koffie jullie bijna naar bed. Zijn weer mooie foto's en mooi verhaal! Mis jullie wel hier hoor en zo ook 2 andere zeldzame diertjes voor een raam ;-)
Te gek , zeg, wat er allemaal rondscharrelt daar in " Verwegistan " ! En jullie uitzicht op het landschap lijkt wel een schilderij van Hopper ! Het moet werkelijk fantastisch zijn, om dit allemaal te beleven. Nog een Hobbit gezien misschien of de een of ander tovenaar ?
Houd het gezond en geniet nog even ...........
Zoen, Sibylle