Inmiddels zijn we weer een week verder. De tijd vliegt als je tussen de beren en bergen verblijft. Via Hungry Horse (!) en Glacier Park naar Yellowstone gereden. Een bizon-der park! Een park vol superlativen. Enorme (gele) canyon, rivieren en hoogvlakten. Je struikelt bijna over de bizons, beren en wapitiherten. En dan de ’thermal features’… Een wereld van borrelende bronnen, kokende poelen, rokende gaten en spuitende geisers. Dit alles omlijst door een ongelooflijk, door bacterie en schimmel veroorzaakt kleurenpalet van geel, bruin, rood, blauw en groen. Verbrandde bomen in kalkwitte bodem doen het ook goed op foto’s en video.

Geyser country is echt een verhaal apart. Stel je de Oisterwijkse vennen voor, tien keer zo groot, tien keer zo weinig bomen, de helft verbrand, en de grond kokend, borrelend en elk meertje een andere kleur. Vervolgens ga je staan wachten bij een gat in de grond, waar ineens een straal van kokend water, varierend van 3 tot 40 meter, uit spuit. Bizar.

In Grand Teton (dit park ligt tegen Yellowstone aan) hebben we 3 elanden gezien, waarvan eentje te dichtbij. Ze stond in een meertje te grazen en kwam langzaam steeds dichterbij. Een ander hoogtepunt was 8 beren in 30 minuten en 3 kilometer. Een kleine zwarte babybeer klom vlak bij onze auto uit een boom.

Helaas zitten we inmiddels in een bibliotheek in Spokane, waar we geen externe harddisk met foto’s kunnen aansluiten. Die houden jullie nog tegoed. (Echt waar, in grote aantallen.) We zijn nu op weg naar North Cascades, Olympic park en we eindigen bij Mount Helens en Mount Rainier. Het weer is nog steeds geweldig, alhoewel de vooruitzichten minder zijn. We zijn allebei heel erg verbrand in Yellowstone. Op de dag dat we er wegreden kwam er een stormfront aan. Die hebben we dus keurig vermeden. (Meteen na die dag dat we verbrand zijn volgde sneeuw!)

We zijn helaas al weer een week verder. Na Vancouver zijn we via Whistler naar Clearwater in Wells Gray park gereden. We zijn hier eerder geweest, maar watervallen van 132 meter vervelen nooit. Een plaatselijke bison vond het niet zo fijn dat ik (Anke) haar filmde en liet dat weten door op me af te stormen. Gelukkig zat er een stevig hek tussen. Hier hebben we ook onze eerste beren gezien. Grazend in de wei!

Toen op weg naar de mooiste plek op aarde: Jasper. Veel Wapiti- en andere herten gezien. We zijn weer langs Moose Lake gelopen, en zijn deze keer geen Grizzly tegen gekomen. Jasper en Medicine Lake zijn nog steeds prachtig! Lekker zonnebaden op een rots.
By the way, hebben we al vermeld dat het al een week korte-broeken-weer is? Zon en rond de 30 graden! (Celcius dus!)
Gisteren de Icefield Parkway gereden, met weer gemiddeld 1 foto per kilometer… Inmiddels in Radium Hot Springs, in Kootenay Park, en op weg naar Glacier Park in de U.S.A.

Tot zover de Canadese Rockies in een week.

Na 24 uur reizen gearriveerd in Seattle. Vlucht prima verlopen, behalve dat Delta in de afgelopen maanden de glutenvrije maaltijden niet meer in hun assortiment heeft. That’s peanuts! Nou ja, die hadden ze in ruime mate. Geslapen als een blok.

Inmiddels zijn we bij Pieter-Bas en Regina, Floris en baby Noa op bezoek. Ze zijn ruim twee jaar geleden vanuit Tilburg naar Richmond bij Vancouver verhuisd. Een bezoek aan Steveston, een 100 jaar oud ‘vissersdorp’ met werf, cannerymuseum (waar de zalm werd ingeblikt) en boten van waaruit vis verkocht werd. PPPPittoresk. In een klein Japans restaurantje hebben we een bord vol Sushi op. Daarna zijn we nog even langs Finn’s slough gereden, een soort wetland waar oude woonboten liggen. Het heeft een soort hippie-zigeuner-sfeertje. Ook de grootste Boedhistische tempel van Noord-Amerika ligt in Richmond, vanwege de grote hoeveelheid Aziaten die hier wonen.

Mount Rainier vanuit het vliegtuig

Anke bij onze belachelijk grote Amerikaan

Pieter-Bas met dochter Noa

Nu gaan we via de Sea to Sky Highway richting Whistler. Mountains, here we come…

[[popup:reiskaart_2006.jpg:(thumbnail):Rondje Noord-Amerika:1:inline]]
[[popup:reiskaart_2006.jpg:Klik voor een vergroting:Rondje Noord-Amerika:1:inline]]

Koffers gepakt, paspoorten gecheckt (waar we nog lachend op de foto mogen staan), gas uit, deur op slot. Voor de zekerheid nog even plassen, want je mag geen vloeibare stoffen mee de cabine in nemen. Daar gaan we!

Drie weken in een dikke Amerikaan toeren door Zuidwest Canada en het noordwesten van de Verenigde Staten: Jasper-, Banff-, Glacier-, Yellowstone-, North Cascades-, Olympic-, en Mt Rainier National Park. Tussendoor nog langs vrienden in Richmond (bij Vancouver) en pikken we bij Whistler nog Garbaldi Provincial Park en op het einde nog Mt St Helens mee. In het noorden moeten we natuurlijk even naar Jasper Lake.

We hebben een erg grote kans op een overdosis ‘natuur’, maar we hebben het er voor over…

Daar waar we kunnen updaten we dit weblog en versturen we wat mailtjes. Wil je ook op onze vakantie-mailinglist, stuur dan een mailtje naar vakantielist [apestaartje] koenbakx.com.

Hoe ze het voor elkaar heeft gekregen weten we nog niet. Misschien is onze kiwi toch tweeslachtig (die schijnen er te zijn), of we hebben de medewerking gehad van een stel hardwerkende bijen. Wellicht stond er toch ergens een hitsige kiwi-stier in onze wijk. Hoe-dan-ook: die bobbels lijken toch wel verdacht veel op kleine kiwietjes!

Wat leven we toch in een prachtig land. Ik mag denken wat ik wil, en ik mag zeggen wat ik wil, zonder opgepakt te worden – zoalng ik maar niet discrimineer, aanzet tot haat of de jodenvervolging tijdens de 2e wereldoorlog ontken. Dat lijken mij prima richtlijnen. Ik mag zeggen dat ik het oneens ben met het beleid van de regering. Ik mag schrijven dat onze minister-president een raar kapsel heeft. Ik mag schrijven dat de identificatieplicht meer criminaliteit veroorzaakt dan dat het bijdraagt aan de oplossing daarvan. Zonder bang te hoeven zijn in de gevangenis terecht te komen kan ik schrijven dat de bewaarplicht van verkeersgegevens een ernstige aantasting van de privacy is, zonder dat is aangetoond dat de maatregel doelmatig is. Men probeert immers muggen te vangen met een net dat zo grofmazig is dat er een olifant nog doorheen past. Intussen wordt iedere inwoner van Europa verdacht van terrorisme.

Ik mag het allemaal schrijven.

Er zijn ook landen waar dat niet mag. Te veel overheden censureren websites; halen weblogs off-line; blokkeren e-mail. Mensen worden vervolgd omdat ze afwijkende politieke idee

Zaterdag zijn we met onze drie nichtjes Sacha, Fabienne en Dagmar (en hun ouders) naar Best Zoo geweest. Het is een redelijk kleine dierentuin, maar groot genoeg voor de kinderen. Compleet met speeltuin en kinderboerderij. Maar ook flink wat grote kat-achtigen.

En toen was het pinksteren. Hoewel vrijwel niemand meer weet waar het pinksterfeest eigenlijk voor staat (Ik was vrijdag op het werk de enige die het wist), betekent het nog altijd een lekker dagje vrij. D’r lagen nog een aantal klussen op mij te wachten, en het was prima schilderweer. Dus ik heb de boeiboord van de aanbouw van een nieuwe laklaag voorzien. Heel nuttig. Hoewel de zon regelmatig moeite had om door het wolkendek te komen, was het prima toeven. Ik was alleen even vergeten hoe brandbaar ik ben als ik langer dan 10 minuten in de zon ben. Ik kleur nu mooi bij m’n rode T-shirt.

Na gedane arbeid is het goed rusten. Zeker als op TV een uitgebreid verslag van Pinkpop te zien is. Om daar tussen het publiek te moeten staan lijkt me een verschrikking, laat staan dat ik daar veel geld voor zou moeten betalen. Doe mij Pinkpop maar fijn vanaf de luie bank. Het was ook fijn dat ze de Red Hot Chilli Peppers uitgebreid aan bod lieten komen. Dat mocht ook wel; ze werden er