De laatste bestemming van onze rondrit was Mount Rainier National Park. Hier hadden we een geweldige hut besproken, met open haard en een hot tub! Daar waren we zeer blij mee, want het weer was inmiddels erg slecht geworden. Veel regen (zelfs even sneeuw!) en, wat veel erger was, veel mist. Wat we vooral hebben gemist was een uitzicht op Mount Rainier. Het is goed dat we hem van een afstand (uit het vliegtuig) op de eerste dag al gezien hadden. (zie foto eerste bericht)

We zijn wel door het park gereden, en hebben zelfs wat korte wandelingen gemaakt. Ook hier bossen met enorme bomen en de mist zorgde voor een fantastisch effect. Nat worden is trouwens ook helemaal niet erg als je thuis kunt komen en in een grote bak met warm borrelend water kunt gaan zitten terwijl je naar de sterren staart of de regen op je gezicht voelt.

Op de laatste dag moesten we erg vroeg opstaan. Om half 10 werden we op het vliegveld verwacht en daarvoor moesten we nog onze auto inleveren. We hadden wat extra tijd genomen vanwege de verkeersdrukte bij Tacoma en Seattle, maar dat bleek mee te vallen. Eenmaal ingecheckt en een flesje met lensschoonmaakvloeistof armer (oops- by Koen) hadden we nog ruim de tijd om onze laatste dollars uit te geven. De vliegtuigen vertrokken zowaar op tijd en alles verliep goed, behalve mijn vooraf bestelde glutenvrije maaltijd. Deze keer stond er ‘diabetic’ op het menu (bij de heenreis was het ‘lactose-free’).

En zo zit je nog in een hot tub aan de andere kant van de wereld, en zo rij je in een ineens kleine auto door de regen en het drukke verkeer van Nederland.