Wat leven we toch in een prachtig land. Ik mag denken wat ik wil, en ik mag zeggen wat ik wil, zonder opgepakt te worden – zoalng ik maar niet discrimineer, aanzet tot haat of de jodenvervolging tijdens de 2e wereldoorlog ontken. Dat lijken mij prima richtlijnen. Ik mag zeggen dat ik het oneens ben met het beleid van de regering. Ik mag schrijven dat onze minister-president een raar kapsel heeft. Ik mag schrijven dat de identificatieplicht meer criminaliteit veroorzaakt dan dat het bijdraagt aan de oplossing daarvan. Zonder bang te hoeven zijn in de gevangenis terecht te komen kan ik schrijven dat de bewaarplicht van verkeersgegevens een ernstige aantasting van de privacy is, zonder dat is aangetoond dat de maatregel doelmatig is. Men probeert immers muggen te vangen met een net dat zo grofmazig is dat er een olifant nog doorheen past. Intussen wordt iedere inwoner van Europa verdacht van terrorisme.

Ik mag het allemaal schrijven.

Er zijn ook landen waar dat niet mag. Te veel overheden censureren websites; halen weblogs off-line; blokkeren e-mail. Mensen worden vervolgd omdat ze afwijkende politieke idee