[[popup:grafiti.jpg::grafiti:1:center]]
Wil jij ook een fan?

Het is lente! Ik weet niet of de weergoden online zijn, en of ze mijn weblog lezen, maar voor het geval beide van toepassing zijn: Doe ‘ns wat meer je best.

Ik ging er tot voor kort van uit dat de lente altijd op 21 maart begint, maar dat blijkt niet zo te zijn. Het heeft te maken met de stand van de zon ten opzichte van de evenaar. De dag dat de zon daar recht boven staat, is de dag dat het lente is. Dat dat dit jaar al op de 20e viel, heeft ook te maken met het feit dat het dit jaar schrikkeljaar is.

We lopen dit jaar dus een beetje voor op de natuur.

Google is mijn favoriete zoekmachine. En ook beroepsmatig houd ik allerlei ontwikkelingen bij, om websites te kunnen optimaliseren voor zoekrobots.

Google is op allerlei testmachines constant met nieuwe functionaliteiten bezig. Samenvattingen van boeken, bijvoorbeeld. Wist je ook al dat je – naast rekenen – ook al kunt zoeken op allerlei nummers (bijvoorbeeld: UPS tracking-nummer).

Ik kwam er gisteren achter dat ze bezig zijn met een nieuwe vormgeving. Die laten ze aan een beperkte gebruikersgroep zien. Om ervoor te zorgen dat jij onderdeel van die groep wordt, heeft Jesse Ruderman een bookmarklet geschreven waarmee je de nieuwe vormgeving aan en uit kunt zetten. Sleep aldaar de toggle google look naar je Bookmark Bar, ga naar google.com, en klik op de bookmark.

Pivot liet mij niet toe de bookmarklet op deze pagina te zetten :-(, maar toch: Happy Googling!

Begin februari had ik opgeroepen om online een petitie te tekenen, en daarmee te protesteren tegen het Pro-Windows beleid van de overheid.

MacFreak wist in de afgelopen maand maarliefst ruim 12.000 handtekeningen te verzamelen van protesterende computergebruikers die het oneens zijn met het besluit van de Nederlandse overheid de elektronische belastingaangifte NIET platform onafhankelijk te maken zodat ook Mac, Linux en andere gebruikers hun aangifte elektronisch kunnen verwerken. Op dinsdag 9 maart j.l. werd dit resultaat overhandigd aan Tweede Kamerlid Andr

Chromadepth is een vrij nieuwe techniek om – net als met anaplyphen – een drie dimensionaal beeld te suggereren vanuit een plat vlak.

Bij bijna alle technieken wordt van de kijker verwacht een speciale bril te dragen: rood-groen, rood-blauw, grijs-transparant, of polarisatie. Bijna allemaal hebben ze het nadeel dat als je het beeld bekijkt zonder de betreffende bril, dat het er niet uit ziet: vreemde kleuren of een dubbel beeld. Dat is anders met chromadepth. Ook hier heb je een speciale bril nodig. Zet je ‘m niet op, dan zie je echter niks bijzonders aan het beeld. Zet je je chromadepth-brilletje op, dan zie je het hele beeld in 3d.

De werking van chromadepth lijkt te liggen in het feit dat verschillende kleuren (met verschillende golflengtes) met verschillende snelheid binnen komen bij de hersenen. Hierdoor wijkt blauw naar achteren; rood en geel komen naar voren. Speciale filters in het chromadepth-brilletje versterken dit effect.

En nou zijn er geruchten dat de laatste films van Disney allemaal zijn geoptimaliseerd voor toepassing van chromadepth. Alle films die ze hebben uitgebracht sinds The Hunchback of Notre Dame wel te verstaan. Allemaal 3D-films. Wanneer zouden ze dat bekend gaan maken?

Al eerder schreef ik over het probleem met m’n oog: Probleemoog, Opticien en Zonnebril.

De afgelopen week had ik zelf al geconstateerd, dat de donkere vlek in m’n rechteroog in omvang aan het afnemen was. Het ging dus de goede kant op. Mijn probleem bleek van tijdelijke aard. Volgens oogarts en opticien had het ook van blijvende aard kunnen zijn – hoewel de kans daar op erg klein was, gezien mijn leeftijd. Het kijken ging al weer beter. Lezen wil nog steeds niet lekker gaan met rechts, want het beeld is nog redelijk vertekend. Maar het gaat de goed kant op.

Ik had om vijf over twee een afspraak met de oogarts. In de wachtruimte kwam ik erachter dat de marteling van de vorige keer een naam heeft: Fluorescentie Angiografie (FAG). Ik ken het foldertje helemaal van buiten, want ik heb anderhalf uur in de wachtruimte doorgebracht, om vervolgens in ruim twee minuten te horen, dat ik geen lek achter m’n netvlies had en dat het er goed uitzag. Goed nieuws mag tijd kosten.

Over twee maanden heb ik een afspraak, voor controle.

Ik kwam er net achter dat ik nog steeds geen update heb gegeven over de problemen met de verwarming. Excuses… Lees eerst: Probleemverwarming en Rugpijn.

Van onze advocaat moest ik even alles op papier zetten. Waarom dan ook maar niet meteen een samenvatting online?

Er was (mondeling) een indicatie gegeven van 6 tot 8 uur werk voor twee monteurs, waarbij we voor die twee op een uurprijs van 60 euro moesten rekenen. Materiaalkosten vielen mee: dat zou op zo’n 100 euro neer gaan komen. Rekent u even mee? 8 x 60 = 480 euro. Plus 100 euro materiaalkosten: 580 euro. Voor het al eerder plaatsgevonden onderzoek werd een uur gerekend

Dankjewel, dat jullie allemaal massaal aan mijn verzoek hebben voldaan. Op weg naar het ziekenhuis begroette niemand mij en ik ben tegen niemand opgebotst. Thuis had Anke mij geholpen met het bedruppelen van mijn ogen. Toen mijn moeder me kwam ophalen om naar het ziekenhuis te brengen zag ik alles wazig.

Ik zat nog maar net in de wachtruimte, toen ik een meneer uit een deur zag strompelen. Hij was misselijk en wilde even rustig zitten op een lege stoel naast mij. Even later kwam een een mevrouw uit dezelfde deur. Ze riep mijn naam. Dat voorspelde niet veel goeds.

In het begin was het allemaal nog leuk. Drie dames waren in een melige bui. Dame 1 stelde mij gerust en vroeg mij plaats te nemen op een stoel en mijn hoofd op een steun te leggen. Vakkundig werd mijn mouw opgestroopt, terwijl dame 2 aan het vertellen was dat ik mijn ogen goed open moest houden, zodat ze mooie foto’s kon maken. Na de eerste fotosessie zag ik weinig meer. De felle lichtflitsen zorgden voor zoveel nabeeld, dat ik alleen nog maar donkere bollen zag. Dame 3 stond erbij en keek ernaar.

Dame 1 kondigde aan dat ze de kleurstof in mijn arm ging spuiten. Terwijl dame 2 foto’s aan het maken was, had ze al een spuit met een slangetje in mijn arm geprikt. Daardoorheen ging een donkergele vloeistof naar binnen. Dame 2 begon snel aan de tweede fotosessie. Maar deze is nog niet klaar of ik begin een akelig gevoel over me heen te krijgen. Ik word misselijker met de seconde en mijn huid wordt wit in plaats van het geplande geel. Ik kan mijn ogen nauwelijks openhouden, terwijl dame 2 driftig doorgaat met foto’s maken. Zij weet dat ze maar weinig tijd heeft. Zowel de kleurvloeistof als de pati

Ik k