Het heeft even geduurd, maar we kwamen weinig Internet-aansluitingen tegen. Wel walvissen, herten, bevers en beren.

Na onze aankomst in Halifax zijn we naar Fundy Bay gereden, waar een ruige rotskust werd bewerkt door een getijdeverschil van 13 meter. Erg mooi. Daarna naar Quebec, het franstalige gebied, voor een close encounter met diverse soorten walvissen vanuit een Zodiac (een gemotoriseerde rubberboot). Dat was erg indrukwekkend en de klassieke foto van de wegduikende walvis komt later. We hebben – welliswaar vanuit de verte – zelfs een blauwe walvis gezien. Die zijn niet alleen erg groot, maar ook erg zelden te zien. Het was ook vooral een erg indrukekkend geluid als de walvissen boven water komen en een fontein van water en lucht uitblazen.

Volgende hoogte punt: Niagara Falls. En dan hebben we het hier over de watervallen zelf en niet over het toeristen-circus eromheen: net Las Vegas in het klein. Vooral de natte boottocht was de moeite waard.

Ons volgende verblijf was in Oxtongue Lake (zoek maar op in Google…), naast Algonquin Provincial Park, voor onze jacht op bevers en elanden. Bevers hebben we geschoten (fotografisch), elanden helaas nog niet. We hadden drie dagen de tijd genomen om te kunnen wandelen door de bossen en langs beaver ponds. Alconquin staat bekend om de elandenpopulatie, dus eigenlijk is het bijzonder dat het ons is gelukt er geen te zien… Wel: otters, bevers, schildpadden en een mink (’n soort wezel).

Daarna een lange en mooie tocht, dwars door Ontario, langs Lake Superior. Nu zitten we met een Canadese wisky in een ooit modern ingericht motelletje, langs highway 17. Op weg naar Manitoba en Riding Mountain National Park, voor weer een paar rustige dagen vol natuur.

We tikken dit vanuit m’n iPod, dus geen foto’s. Wellicht de volgende keer, mits we dan een hele computer tot onze beschikking hebben.